„Waszbret” czy „růmpla”, czyli piyrsze racjowaniy po ślůnsku w Rudzie Ślůnskiej

Wpis opublikowany 6 siyrpnia, 2012 Dodaj komentarz2 kōmyntŏrzōw Czytaj komentarze

Sobota wieczór, klara na zachodzie, fajnie wybrane niebo…bunker i my. Żodyn w sumie niy wiedzioł blank dokładnie, co sie bydzie dzioć, a wiyncy niż połowa ludzi sie niy znało jeszcze. Jeszcze, bo jak ino sie skůńczył film: „Obrona tożsamości”, zaczła sie godka. Na poczuntku, kożdy godoł poleku, na tymat. A że był to tref, na kerym mielimy godać ino po ślůnsku, tuż tak my godali… Jedni trocha lepi, inni zaś gorzi, ale kożdy coś poradził pedzieć. W miara, jak już my sie poznowali (ludzie durś dołazili, ale było tak doś poru ludzi, co byli i lang chcieli coś padać) godka, zaczyna coroz barzij przipůminać te rajcowaniy. Gŏdki było kupa, a nawet wiyncy, bo kożdy chcioł coś pedzieć i łodpedzieć. Niy było chwili, co by niy było kogoś, wto by chcioł coś połosprowiać. Żodyn niy patrzoł na cyferblat, wiela to już je, bo kożdy suchoł abo cosik godoł, a to ło nacyji ślůnski, a to ło noszyj godce, czy zaś ło samych Ślůnzŏkach, sam na Wiyrchnim Ślůnsku, ale tyż i na Dolnym, a nawet ło wszyskich auslyndrokach, czyli tych z nos, kerzi pojechali furt i tam siedzům. Ci, co chcieli můgli sie przińść do bunkra z chopym, co łokludzoł i fajniście łosprawioł ło tym wszyskim, co tam je i łostało łodrestaurowane, jak to godali. Na kůnieć kożdy můg sie pajtnůńć sznita ze tustym i sznitlochym.